Dit gaat niet over Opoe Ruit

📚✨👀 Ik ben nog maar op bladzijde 12 van het boek over opoe Ruit. Het voelt alsof ik op de duikplank sta, zonder te weten of het water onder me koud of warm zal zijn. Verder lezen of...

Aan het eind van deze blog weet jij of ik iets meer te weten ben gekomen over "opoe Ruit" zoals mijn dominee haar noemde (in de jaren '80 van de vorige eeuw). 

Opoe Ruit maakten diepe indruk

Ds. P. Blok verwees in zijn preken vaak naar opoe Ruit. Ze was niet zijn eigen grootmoeder, maar een vrouw uit de eerste gemeente. Hij zei in onze gemeente (zijn derde) regelmatig iets als:

"Ja mensen, en dan ik denk aan opoe Ruit, haar afgezonderde leven gaf getuigenis naar buiten. Het was een voorrecht zo'n moeder in Israël in de gemeente te hebben. Als we nu om ons heen kijken, mogen we ons wel afvragen: Waar is de genade van de oude tijd gebleven? Worden er nog wel mensen bekeerd in Kootwijkerbroek?

Dat maakte diepe indruk op me. Mijn moeder zei dat zij de levensbeschrijving van opoe Ruit had. Ik las die in één adem uit en voelde me geïnspireerd om haar als voorbeeld te nemen van hoe God een mens bekeert. Mijn vader waarschuwde me. Ik moest God vrijlaten, zei hij. 

Het Heimwee van Ds. P. Blok

Toen ik trouwde, bleef het boekje over opoe Ruit achter bij mijn moeder, die veel van dergelijke levensbeschrijvingen las. Na meer dan 30 jaar besloot ik het opnieuw aan te schaffen. Zover ik het kan zien is deze niet hetzelfde, maar eentje die later uitgegeven is. Toch? 

Wat maakte opoe Ruit zo bijzonder? Was het haar geloof, haar liefde voor God, of iets anders? Ik wil begrijpen waarom ds. P. Blok zo'n heimwee had. En waarom maakte hij zich zorgen over het verdwijnen van de genade van de oude tijd?

Een dag verder...

Wat Ds. P. Blok Vertelt (en mijn vergissing)

Door het voorwoord van ds. P. Blok ontdekte ik dat dit boek helemaal niet over opoe Ruit gaat, maar over haar dochter. Oeps, foutje! Maartje, nog weer een andere dochter, krijg aandacht in het voorwoord! De punten vanaf het lampje 💡 schetsen haar bekering, wat bijna een standaardrecept lijkt voor hoe mensen in die tijd hun bekering beschrijven. Misschien geldt het stiekem ook voor opoe Ruit!

Dit las ik over Maartje

📚 De Dienende Martha: Ze was de dienende Martha. Ze stond altijd klaar om een helpende hand te bieden.
💡 Diepte van de Doodstaat: Ze werd door de prediking van Gods knechten geleid in de diepten van de doodstaat.
😔 Jaloers op Gods Volk: Ze was heilig jaloers op Gods bevestigde volk en schreeuwde in haar hart naar de openbaring van de tweede Persoon van het Goddelijk wezen.
📝 Openbaring aan de Ziel: Ze kon zakelijk vertellen hoe, achter de aanvaarde verlorenheid, Hij aan haar ziel werd geopenbaard.
🚪 Verschil tussen Zoon en Vader: Ze had ervaren dat er een duidelijk onderscheid ligt tussen de voorspraak van de Zoon en de vrijspraak van de Vader.

📚✨👀 Terwijl ik dit schrijf, ben ik nog steeds niet verder dan bladzijde 12. Moet ik nu echt de sprong wagen en verder lezen of op zoek gaan naar het echte boek over opoe Ruit?

Wordt vervolgd...

---

Welke levensbeschrijving of getuigenis is je altijd bij gebleven?