Het rode boek dat ik altijd meenam

Nee, het citaat onder het plaatje komt niet uit het rode boek, waar ik het in mijn vorige blog over had. Het is afkomstig uit een boek met een minder opvallende kleur, maar het heeft me wel geïnspireerd om over het rode boek te schrijven. 

Foto van rode boek

👇 Het rode boek op de foto hieronder

Het Hijgend Hert (W.A. Tozer)

"Het hijgend hert, der jacht ontkomen, schreeuwt niet sterker naar 't genot van de frisse waterstromen, dan mijn ziel verlangt naar God,' zongen onze ouders nog maar enkele generaties geleden, maar verlangt onze ziel nog wel naar God? ... Te midden van grote kilte zijn er sommigen - en ik ben blij dat te kunnen erkennen - die niet tevreden zijn met de oppervlakkige logica van onze tijd. Zij zien de logica wel, maar wenden zich af naar een eenzaam plekje om te bidden: 'O God, toon mij Uw heerlijkheid.' Zij willen het grote wonder dat God is proeven, dat met hun hart aanraken en met hun innerlijke ogen zien." 

Rode boek ging mee

Dit citaat bracht me terug naar mijn zolderkamertje in Driebergen bij mijn zus, waar ik iedere avond uit mijn rode boek las. "Sta op en eet," nam ik altijd mee als ik ging logeren, maar hoe ik er aan gekomen ben weet ik niet meer. 

Ik lees het opnieuw

Vanmorgen las ik opnieuw rode boek, en ik vond het citaat dat me vroeger zo raakte over "gelijk een hert." 

💬 Het Hijgende Hert (ds. E. Venema)

"Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen. Je kent het schilderij dat bij velen aan de wand hangt: een hert met zijn kop boven het water, schreeuwend van dorst. Maar dat klopt niet helemaal, want het hert kan eenvoudig bij het water komen. David’s situatie is veel erger. Hij is in de woestijn, waar geen druppel water te vinden is. In het Oosten leidde men water door smalle pijpen door de woestijn. En daarboven staat dat hert. Het hoort het water kolken, ruikt het frisse water, maar kan er niet bij. Voelt u dat? Vlak bij het water zijn en er niet bij kunnen komen. Dat is Davids toestand. Hij mist de gemeenschap met God. Hij is God kwijt, gelijk het hert het water kwijt is. David weet Wie God is, heeft Hem geproefd en gesmaakt. Hij weet waar God te vinden is, maar kan er niet bij komen. En nu schreeuwt David, gelijk een hert in doodsnood, naar God." Uit: Sta op en eet. [1]

1987 - Wat weet ik nog?
Ik weet nog dat die woorden me diep raakten. Ik herkende er mijn eigen verlangen naar God in, en hoe ik steeds tot de Heere Jezus vluchtte met al mijn zonden. De preken die ik zondags in de kerk hoorde, werden rijkelijk besprenkeld met voorwaarden waaraan iemand moest voldoen voordat Hij tot Jezus mocht vluchten. Dat maakte dat ik niet zeker wist of ik een kind van de Heere was. Ik beproefde mezelf zorgvuldig, legde iedere dag mijn ziel open voor de Heere. Maar telkens ontbrak het me aan de dingen, die Gods ware volk wel ondervond van binnen volgens de dominee. Ik voel me er schuldig over dat ik me zo liet verstrikken. Waarom kon ik niet gewoon steunen op het Woord? Ik denk omdat ...

Davids zieledorst - mijn zieledorst [2]
De schreeuw van het hert uit dit rode boek herkende ik echter wel. Davids zieledorst was mijn zieledorst, zijn God mijn God. Ook al schuurde wat ik las aan tegen wat onze dominee op zondag zei, het was liefelijker en minder beangstigend. Ondanks mijn twijfel, putte ik er troost uit:

"Gelukkig dat volk dat leert dorsten naar God en naar Christus. Wanneer zullen ze vertroost worden? Gelijk een moeder de tijd voor haar kind kent, zo kent de Heere de tijd voor Zijn dorstende kinderen. Wacht dan, verlaat u op den Heere."

Wacht maar, hoop maar...

Ik nam me voor om geduldig te wachten en te hopen op de God van David 🙏⏳

Gebed uit mijn dagboek

1987

O Heere, is dat moment er geweest in mijn leven? Heb ik ware droefheid naar God! Als het er niet geweest is, wilt U dan alstublieft nu nog Uw liefde in mijn hart uitstorten en in mijn hart ware droefheid geven? Wil u me laten beleven dat ik U nooit anders in mijn bezit kan krijgen dan in de weg van vrije begenadiging, van schulduitdelging, van verzoening en herstelling. Bekeer me zoals U al Uw volk bekeerde. Heere, doe toch alles weg wat niet van U is en bekeer me tot u, de levende God.

Maar U heeft in de Bijbel gezegd dat een iegelijk die de Naam de Heeren zal aanroepen zalig zal worden? Wilt U alstublieft Uw beloften waar maken. Als ik nou maar wist dat het ook voor mij was. Soms geloof ik het even, dat ik een uitverkorene ben, maar Jacob kende een een Bethel, zei de dominee en hij kende ook een Pniel. Ken ik dat? Ken ik U wel als een vertoornd Rechter. Leer me Uw recht en Uw deugden liever te hebben dan mezelf, zoals de dominee zegt. Heere ik ben onbekeerd, Ik heb niets. Help mij. Ik ben zo bang dat ik me bedrieg."

Dagboek: rood met witte sterren

Op de foto hieronder zie je dagboek nummer 7, het heeft een rode kaft met witte sterren.

Tweedehands
Dit is niet mijn originele rode boek, maar een tweedehands exemplaar, ooit toebehorend aan een zekere meneer Bal. Zijn naam staat voorin en ik vond  potloodaantekeningen, zie foto 2. Ik schreef  HIER over oe ik het terugkocht.

Dit was het boek dat ik meenam als ik ging logeren, als ik ging oppassen bij de buren 👶, als ik de bus nam naar "waar dan ook" 🚌. Ik zat en las. 📖😊

---

2 leuke vragen

1. Overkomt het jou ook wel eens dat je iets lees in het "nu" dat herinneringen terugbrengt aan vroeger, zoals bij mij dat citaat van Tozer?
2. Heb jij ooit iets tweedehands boek gekocht dat een bijzonder verhaal met zich meedroeg?

Volgende keer? Dat blijft nog even een verrassing! Wordt het een terugblik op 1987, of beantwoord ik jouw brandende vraag?

Te theologisch? Switch dan naar Happy Dinsdag 😍

[1] Ds. E. Venema:

[2] Zieledorst = geestelijke dorst of zielsverlangen

[3] Het boek: Sta op en eet 

[4] Tozers boek: Verlangen naar God (zie citaat Tozer)