GerGem-meisje Kijkt Over Kerkmuur

In deze blog deel ik mijn ervaringen over een baantje dat ik niet per se leuk vond, maar waar ik toch mijn best voor deed. 

Een baan!

Na veel solliciteren, zelfs op advertenties uit Engeland, kreeg ik eindelijk een baantje. Ik zeg "kreeg" want zo ervaarde ik dat toen: ik kreeg het uit Gods hand. Mijn rol was voor mijn begrip allesomvattend: huishoudelijke hulp, ziekenverzorgster, praatpaal en rustbrenger. Ik werkte voor de HdS (Hervormde Diakonale Stichting) en vond het niet echt een leuke baan, maar als je iets van God krijgt wil je trouw zijn toch? 

😉 Niet leuk, want alleen schrijven vond ik leuk.

Ik voelde me klein
Het werk was groots en ik voelde me klein. Iedere ochtend bad ik om nieuwe kracht, en ook of de meneer waar ik heen moest niet dood in bed zou liggen. Alles was nieuw voor mij, en ik was er niet voor opgeleid.

Van 15 naar 36 uur
Eerst werkte ik 15 uur per week, maar dat liep al snel op naar 36 uur. Ik racete van adres naar adres, vier cliënten per dag, en niet iedereen begreep dat ik maar zo kort kon blijven. Om op tijd bij al mijn adresjes te komen moest ik zelfs een brommer kopen. "Nee-zeggen" was niet mijn sterke kant, dus kwam ik op de meest verrassende plekken terecht. Het leukste was een woonwagenkamp waar ik me thuis voelde. Had ik daar maar langer kunnen blijven... maar de mevrouw had (jammergenoeg voor mij) niet zo lang hulp nodig.

Witte Puch & Wit Uniform
Hieronder een foto van de brommer en van mijn uniform, wit als sneeuw.

Het heen-en-weer schrift
Nu ligt er een roze heen-en-weer schrift naast mijn laptop. Het stamt uit de tijd van mijn eerste cliënt (de man waar ik voor bad, lees ff terug). Ik checkte hoe het met hem ging, deed huishoudelijk werk, haalde hem uit bed en bracht vooral een portie gezelligheid. Hij woonde op een prachtige boerderij maar zijn geheugen liet hem in de steek en daarom moest er iedere dag iemand om het hoekje kijken.Voordat ik weer wegging, schreef ik hoe het gegaan was. De familie schreef terug hoe zij het vonden gaan.

😍 Leuk stukje om terug te lezen (onder foto)

Wat kan hij mooi zingen (palm 103)

Vanmorgen vond ik verbrande stukjes papier in de gootsteen en voor de kachel. Je vader had geprobeerd zijn pijp aan te steken met dat papier omdat zijn lucifers op waren en hij de aansteker niet kon vinden. Hij had het papier in de vlam van de geiser gehouden. Gelukkig vond ik de aansteker weer; die zat gewoon in zijn zak.

Verder ging alles goed. Hij at drie boterhammen en we dronken samen een kopje koffie. Hij zat lekker op zijn praatstoel en zong mee met de kerktelefoon: psalm 103. Wat kan hij mooi zingen, helemaal uit zijn hoofd!

Over de muur kijken
Voor mij als Gergem-meisje, waren het fijnste momenten als ik op mijn adressen mee kon luisteren naar kerktelefoon van de Hervormde Kerk. bijna alle clienten waren Hervormd [1] en dat mijn eigen kerk de Hervormden niet zo hoog inschatte—ze misten immers de bevindelijke gangen van Gods volk—genoot ik met volle teugen van de kerktelefoon-meditaties.

Zo werd mijn kleine wereld groter en groter. Al kijkend over mijn kerkmuur, ontdekte ik dat de Heere ook in de Hervormde Kerk zijn kinderen had. 

🖊️👴💤 Ik tekende meneer H. terwijl hij sliep in zijn stoel.

God houdt vast

Als ik het graf van mijn ouders bezoek, loop ik vaak even langs het graf van meneer H. om aan hem te denken. God houd vast als Zijn kinderen los moeten laten. Als herinneringen vervagen en je niet meer weet wie je bent, weet God het nog wel. Aan Zijn trouw, zijn liefde komt geen eind.

Lees je ook uit de Bijbel, meisje?

Ik bedenk nu pas hoe bijzonder het was dat hij ondanks zijn vergeetachtigheid, zoveel liefde voor God uitstraalde en benadrukte dat ik ook in mijn Bijbel moest lezen.

 

Volgende keer: 📖 In dit schrift vond ik een (meer dan) 35 jaar oude brief aan mijn dominee. Het confronteerde me met een versie van mezelf die ik niet leuk vond. 😨 Wat deze ontdekking met me deed, vertel ik in een van mijn volgende blogs. ✍️

---

Zoveel kerken 😳
[1] De mensen waar ik werkte: Nederlands Hervormde Kerk ⛪

[2] Ik: Gereformeerde Gemeente ⛪ of tikkeltje anders: Bevindelijk Gereformeerd