Reformatorische Roots: Dagboeknotities (1)

⚠️ Waarschuwing: Gevoelige Blog over Theologisch Onderwerp 

Dagboek van een GerGem-meisje

Ik blader door mijn dagboek heen. Eerst vond ik dat pijnlijk. Nu niet meer. Het geeft me inzicht in het GerGem-meisje dat ik ooit was: eindeloos zoekend naar van vergeving. Het ene moment hoopvol, het andere moment radeloos omdat ik niet de juiste “kenmerken” had om tot de Heere Jezus te mogen vluchten en de vergeving te ontvangen, waar ik zo naar verlangde.

🙏💭 Ik verlangde zo naar de Heere, maar ik dacht dat ik niet mocht komen 😔 

Preken die me Breken

Dat ik me zo voelde, kwam door de preken van onze dominee. Hij zei vaak dat het zóver moest komen dat je zou uitroepen: “Straf mij dan maar, dat heb ik verdiend.” Deze zin kwam uit een oud gedicht dat de dominee vaak aanhaalde in zijn preken. Het betekent dat je accepteert dat de Heere je naar de hel stuurt, dat je jezelf daar volledig aan overgeeft. Het is een crisis ervaring. En als je dit punt bereikt hebt, grijpt de Heere in en vergeeft Hij al je zonden. Dan krijg je daar ook de zekerheid van. Voordat je dit hebt meegemaakt, kan het nog alle kanten op gaan. Ook al vlucht je naar Jezus en belijd je je zonden, er is iets groters nodig. En dat is deze vierschaarervaring. Pas dan mag je zeggen: Ik ben van Christus.

Hèt Gedicht

Als onder 't heilig recht De ziele niet meer vecht, 

Maar billijkt 't zondeloon, Wat haar ook overkoom', 

Rechtvaardigend haar God, Wat eeuwig zij haar lot;

Als in haar laatste vreugde (Het eren van Gods deugden) 

De deugd van 't recht het wint. Al eist zij: dood het kind! 

O stonde van 't gericht; O dood'lijkst tijdgewricht;

Dan wordt verloren gaan Door God niet toegestaan. 

Hier wordt de Zoon gekust Eer z' op de weg vergaat. 

Hier wordt zij welbewust Verzekerd van haar staat.

Hier drinkt zij 't bloed des Lams, 't Welk haar in 't leven laat. 

Hier wordt de toorn geblust, En is het: vree met God, 

Door 't offer van Zijn Zoon. O, allerzaligst lot!

Hoelang nog?
Ik blader door mijn dagboeken. Hoe lang duurde deze onzekere periode? Eén jaar? Nee. Twee jaar? Drie jaar? Nee, véél langer! ⏳😅

Uit mijn dagboek (1987)

De dominee zei: ‘Dat moet u van me overnemen, buiten de bekendmakingen van het recht is er geen mogelijkheid van zalig worden. Dat kan gewoon niet. Er staat “Hij leidde ze”. Letterlijk staat er: Ik zal je bij de hand grijpen! Het is het werk van de Heilige Geest om die kerk tot de nadere kennis van de Middelaar te brengen. Hij leidde ze in die rechte weg. Dat is de weg van het recht. Ja, na de ontsluiting van de mogelijkheid om zalig te worden, gaat het recht op je ziel werken. Dat is toch die oude waarheid mensen: die waarheid waar je zo bij opgegroeid bent al die jaren. Dat is toch de weg van het recht! Zo heeft de Heere Zijn volk niet alleen de noodzakelijkheid van de tweede persoon geleerd, maar ook het zoete recht geleerd. En toen zijn ze dat recht gaan beminnen. En de oefening van dat recht gaan omhelzen. En dan zijn er wel eens tijden geweest, gemeente, dat ze gezegd hebben: trek nou maar door, Heere...

De dominee zei ook: "En die bruid, zij is zwart, zwart in zichzelf. Zij moest worden vrijgekocht. Zij moest worden verlost. Gods heilig recht eiste een volkomen betaling van haar hemelhoge schuld. Maar nu liet Hij Zijn handen doorboren om het recht van God volkomen te voldoen. Om de schuld van Zijn bruid te betalen tot de laatste penning. Ja, Hij liet Zijn handen doorboren om Zijn bruid vrij te kopen. Uit liefde gaf Hij Zich tot in de dood. O, hoe schittert hier het goed van Zijn uitnemende liefde. Zie dan de handen van die gezegende Bruidegom, zegenende handen, biddende handen, gebonden handen, doorboorde handen.

📓✍️ Onderstrepingen staan ook echt in mijn dagboek! 

Ik voldoe niet aan het plaatje

Ik weet nog dat het stukje over die handen (zie het dagboekstukje hierboven) me diep raakte, maar dat al de andere dingen die de dominee zei maakten dat ik niet geloofde dat ik welkom bij de Heere was. Ik kende immers "dat eisende recht van God" niet. Jaaa, misschien een klein beetje, maar nooit genoeg om aangemerkt te worden als een wenende ziel buigend onder het zoete recht. Ik voldeed niet aan het plaatje.

Niet de weg van Gods volk

Thuis trok ik regelmatig boeken uit mijn vaders kast, zoals Matthew Henry's bijbelverklaring. Dat hielp me om een bredere kijk te ontwikkelen. Maar elke zondag hoorde ik, dat wat ik meemaakte, niet de weg was die de Heere met Zijn volk* ging. Verdrietig (en verward) liep ik dan, als ik thuiskwam, twee trappen op naar mijn zolderkamer, pakte ik mijn dagboek en schreef mijn hart leeg.

* Zijn volk: de uitverkorenen 

📖😢🖋️ 

Uit mijn dagboek (1987)

Gebed:

Heere, wilt me bevrijden van álle hinderpalen. Wilt U ze uit de weg ruimen? U bent toch sterker dan de hinderpalen. Trek me met koorden van liefde.

 ---

🙏 De Heere verhoorde dit gebed

💖 Koorden van liefde was voor mij een zin die ik vaak gebruikte in mijn gebed. Het komt uit Hosea 11: "Ik trok ze met mensenzielen, met touwen der liefde, en was hun, als degenen, die het juk van op hun kinnebakken oplichten, en Ik reikte hem voeder toe."

😔  In momenten van uitputting en moedeloosheid overvalt me ongewild de sfeer van deze leer.

💔 Hartekreet: Na al die jaren raakt dit onderwerp me nog steeds. Ik vond het moeilijk om deze blog in één stuk te schrijven. Ik deed er 4 dagen over; nou ja... dat ik toch raar!

 🌟 Bemoediging: Voor degenen die hier ook mee worstelen: op de achterflap van mijn dagboek uit 1987 schreef ik: "Want die het belooft heeft, is getrouw." Het woordje is maakte ik donker om het te benadrukken.

Dit was mijn hartekreet

 

Gij, die God zoekt in al uw zielsverdriet,

Houdt aan, grijpt moed, uw hart zal vrolijk leven!

Te theologisch?

Klinkt dit allemaal te theologisch voor je? 🤔 Geen zorgen! Als je afhaakt, check mijn niet-theologische blog: Moments, Frozen in Time. 📸✨ Echt heel leuk!

Verdieping & Visie

• De rechtvaardiging in de Vierschaar
• Leesavond: De rechtvaardigmaking
• Nadere Weldaad van Bewuste Vrijspraak
• Instemmen met Eeuwig Verloren Gaan
• ‘Zijt Gij met mijn doem gediend, Zoek Uw’ eer. Ik heb ’t verdiend.’
• ‘De rechtvaardiging is onlosmakelijk verbonden met het geloof’
• Heb jij een linkje?

© 2024 Aritha. Alle rechten voorbehouden