14 feb 2022

Te veel ik?

Vorige week schreef ik een stukje voor de Gracewriters Community. Ik schreef het in het Engels en maakte een foutje. De challenge ging over "fragments". Ik vertaalde fragments als scherven. Niet helemaal juist.

Challence: Fragments
Onder het plaatje vind je mijn Nederlandse versie. 
Het is fictief. 


DE SCHERVEN VAN MIJN DROMEN

De scherven van mijn dromen. Ik neem ze een ​​voor een in mijn hand. Ik klem ze tegen mijn borst, waar ik mijn hartslag voel. Mijn hart zwoegt bij elke ademhaling; bonkt als de hoeven van een op hol geslagen paard. Ik rouw. Ik kerm.
Hoe overleef ik deze situatie? Mijn kind in de gevangenis. Ik wil dit niet. Ik kan dit niet aan. Waarom? Wat heb ik verkeerd gedaan? Waarom hebben mijn vrienden perfecte kinderen? Oh... mijn zoon, mijn zoon... Jaloezie maakt de scherven van mijn dromen zwart als de dood en ik klem ze nog steviger vast.

Zo boos ben ik! Maar ook verdrietig.
Ik begin te huilen.
Precies op dat moment valt er een lichtstraal naar binnen. Ik kijk op van mijn scherven naar mijn glas-in-loodraam. Omhoogkijken. Je hoofd opheffen. Ineens herinner ik me wat ik een week geleden schreef: “Jezus, Hij kan mijn hoofd omhoogheffen. In het Engels staat zo mooi: He is the Lifter of my head.”
Toen was er nog niks aan de hand. Geloof ik nog steeds dat Hij mijn hoofd opheft, nu ik zelf ellende ervaar? Ik kijk omlaag naar de scherven van mijn dromen en proef hun namen op mijn tong. Donkere namen. Lelijke namen. Ik bijt op mijn lip en proef bloed.
Dan hef langzaam mijn handen naar omhoog: "Heer", zeg ik, "hier heeft U de scherven van mijn dromen. Ik geef ze aan U. Ik geloof. Ik geloof dat u een Meester bent in het vernieuwen van alles wat beschadigd is. Maar Heer, ik voel me zwak. Ik zie het niet meer zitten. Help me dan alstublieft. Ik kan dit niet alleen.”

»»————- ♡ ————-««

Specifieke feedback
In een Nederlandse schrijfgroepje op Facebook vroeg ik om specifieke feedback. 
  1. Wat vind je leuk? En waarom?
  2. Wat kan ik verbeteren in dit stuk

Mijn, mijn, mijn
En yes, ik kreeg feedback. Blij mee. Iemand merkte op dat ik het woordje "mijn" veel gebruikte in mijn tekst. Ze heeft gelijk! Ook heel veel keer 'ik'. Iemand anders had daar juist geen last van. Hoe doe je dat met "ik en mijn". Ik ging op zoek naar informatie over schrijven in het ik-perspectief en vond een goed artikel.

Daar las ik dit:
Wanneer een verhaal in de ik-vorm wordt verteld, kan het voorkomen dat het woord ‘ik’ te vaak wordt genoemd. Dit kan irritatie oproepen bij de lezer. De schrijver moet dus creatief zijn om dat te vermijden.

»»————- ♡ ————-««

❓ Gebruik ik te veel 'ik' of 'mijn'?
❓ Houd jij van het belevende ik-perspectief?
❓ Wat is een creatieve vervanging voor "mijn"?

6 opmerkingen:

  1. Hoi Aritha,
    Wat leuk om mee te mogen kijken in je schrijfproces! En heel slim dat je tijdens het werken aan een groot project bezig bent met kleinere projecten zoals dit blog. Ik denk dat het je in gang houdt, of niet?
    Ik vind het een erg mooi stukje. En die bloedlip is past er helemaal bij, mooi gevonden.
    Ik hou wel van het ik-perspectief, omdat je alles kunt meevoelen met het personage. Ook leuk dat je alles samen met het personage ontdekt.
    Misschien dat je 'ik' meer opvalt omdat je veel korte zinnetjes gebruikt hebt, zou dat kunnen?
    Zo boos ben ik! Maar ook verdrietig. Ik begin te huilen. --> Boosheid en verdriet strijden in mijn binnenste. Een traan drupt op mijn bevende handen. Zoiets?
    Ik merk dat ik me minder stoor aan 'mijn' dan aan 'ik'.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Aritha,
    Eerst heb ik je stukje gelezen met alleen jou vragen in mijn achterhoofd. Er was niets wat me stoorde. Ik houd van korte en krachtige zinnen. Het stukje las prettig en smaakt naar meer.
    Het onderwerp vind ik interessant omdat ik zelf ook in de 'ik' vorm blog. Dit doe ik bewust omdat het mijn mening en onderzoek is wat weergegeven wordt. Iedereen mag daar anders over denken.
    Het artikel wat je doorgeeft vind ik boeiend. En ik heb je stukje opnieuw gelezen met deze inzichten. Zo zou je bijvoorbeeld in deze zin: "waar ik mijn hartslag voel. Mijn hart zwoegt bij elke ademhaling" misschien kunnen schrijven: "waar ik mijn hartslag voel, wat zwoegt bij elke ademhaling". Daarmee voorkom je één keer het woordje 'mijn'.
    Een uitdaging om mee aan de slag te gaan. Die uitdaging lijkt mij ook wel wat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Rinske, dit was zo helpend en leuk. Bedankt voor je reaktie.

      Verwijderen
  3. Ik werd meteen gegrepen door je verhaal. Er was niets wat me stoorde. Knap gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen