Reformatorische Roots: Preekmemories (2)

Op zaterdagavond, tijdens het vouwen van de was, zette ik een oud bandje van mijn vroegere dominee op. Gewoon even testen of de cassetterecorder het nog deed, dacht ik. Mijn man had het apparaat op mijn schrijfkamer gezet. 

Oortjes in

Eerder stond die recorder in de woonkamer, maar dat bleek geen succes—binnen de kortste keren zat het hele gezin met oortjes in, alsof ik hen een privé kerkdienst opdrong.

Bandje uit 1989

Op het bandje staat de preek van 28 mei 1989, over Ezechiël 34:15-16. Ik had die preek toen nabesteld, besteld omdat het me zo raakte. Het gaf me hoop op Gods beloften, maar ook angst dat ik me misschien toch bedroog voor de eeuwigheid. Er was maar één waarheid: de bevindelijke—die van de dominee. Alles daarbuiten voelde onveilig en onbijbels voor me.

Indrukwekkende preekstijl van Ds. P. Blok

Ds. P. Blok was hij een markante predikant, een echte heer, waardoor je bijna vanzelf met ontzag naar hem luisterde. Zijn uitstraling (charisma?) maakte zoveel indruk op me dat ik geen moment twijfelde aan wat hij zei. In plaats daarvan gaf ik me over aan navelstaren: klopte het geestelijk wel bij mij? Of was ik één van de mensen die... 

Hij had een stem als een klok, waardoor zijn woorden lang bleven hangen. Die zaterdagavond klonken ze opnieuw in mijn schrijfkamer. En opnieuw brachten ze herinneringen naar boven die ik niet zomaar van me af kon zetten.

---

Even tussendoor

Voor de duidelijkheid (even tussendoor) ik houd van hem als mijn oudere broeder in Christus want onder zijn bediening werd ik immers geroepen—uit de dood tot het leven, uit de duisternis tot het licht. Zijn preken maakten destijds diepe indruk op me—maar niet altijd op de goede manier.

---

Bevindelijke Toetsing en Innerlijke Strijd

De dominee leerde me door zijn preken om mijn innerlijke ervaringen nauwkeurig te toetsen aan de bevindelijke waarheid: hoe de Heere werkt in het hart van Zijn kinderen. Als je dat niet zo ervoer, stond je er misschien nog buiten—je weet wel: met lege handen, zonder God op de wereld. 

Mini Fragment op Insta

Op mijn Insta-account Refo Columns deelde ik een kort fragment uit de preek van mijn oude dominee, zodat het te beluisteren is. 

🎧 Hier op mijn blog zet ik die woorden om in geschreven taal. 

Ik zal Mijn schapen weiden, en Ik zal ze legeren, spreekt de Heere HEERE. Het verlorene zal Ik zoeken, en het weggedrevene zal Ik wederbrengen, en het gebrokene zal Ik verbinden, en het kranke zal Ik sterken; maar het vette en het sterke zal Ik verdelgen, Ik zal ze weiden met oordeel. Ezechiël 34:15-16

Woorden uit de preek:

"Wie zijn dat, die hier genoemd worden: het vette! Hij zegt: dat zijn rijke mensen, en dan bedoelt dat natuurlijk niet in het natuurlijk maar dat bedoelt: geestelijke rijkdom. Moet je naar vragen: hoe ben je er aan gekomen, en op welke wijze heb je gekregen? Moet je eens gaan onderzoeken hoe ze aan al die schatten gekomen zijn en je moet er eens tegenover stellen dat er een arm en ellendig volk is, dat op de naam des Heeren zal betrouwen. 

Het vette, ze hebben macht. Ze zijn dartel, dat wil zeggen: ze springen overal overheen, ze springen over de val heen, ze springen over de noodzakelijkheid van bekering heen, ze springen over de leiding naar Christus heen, springen over de standen der genade heen. Zijn in ene keer bekeerd, horen overal bij, kunnen altijd leven en altijd sterven. De Heere zegt: ze zijn vet. Ze zijn vet, maar onder mijn oordeel. Waarom dan? Omdat ze de kudde benauwen. Ze begrijpen immers het arme leven van het stervende volk van God niet."  

✨ Wordt vervolgd: Hoopvolle woorden... ✨

In mijn volgende blog deel ik de hoopvolle woorden uit deze preek. Maar waarom zorgde diezelfde boodschap voor zoveel verwarring in mijn hart? Wat denk jij? En is het herkenbaar voor jou, deel je eigen verhaal hieronder.

Tip: Lees ook: Preekmemories (deel 1)