De afgelopen twee weken deed ik het rustiger aan met schrijven. Niet omdat er niets te schrijven viel, maar omdat ik de tijd nodig had om alles wat ik gehoord had, te laten bezinken na een bezoekje aan iemand in Kootwijkerbroek.
Ik bezocht iemand uit mijn jeugd. Het gesprek raakten me dieper dan ik verwachtte. Sowieso… terug in het dorp proefde ik de oude sfeer – vertrouwd, maar niet hetzelfde. Het deed echt wat met me. Dat ik ook even naar het graf van mijn ouders ging – het was zo somber – telt ook mee. Ik zette er een plantje neer, als stil gebaar. Er komt een nieuwe lente.
O ja, en ik kocht de kringloop leeg. Grapje. Maar ik had het koud en kon me daar een beetje opwarmen. Op de terugweg naar huis maakte ik een klein uitstapje naar Barneveld. Ik schreef erover op mijn fotoblog.
😊Zo leuk om door die oude straten te dwalen!
Jaren geleden gaf het schrijven van een boek me energie. Ik laadde ervan op. Nu voelt het anders. Het is nog steeds mooi en fijn, maar niet altijd licht. Na een paar uur schrijven duurt het vaak even voordat ik weer lekker in mijn vel zit. Daarom had ik een online sessie met de HSP-coach aangevraagd. Ik verzamelde wat vragen over/rondom mijn schrijfproces en was benieuwd naar haar antwoorden. Ik kijk terug op een fijn gesprek. Het bracht me helderheid en voelde als een steuntje in de rug.
Een ander blog
Toch miste ik het schrijven deze twee weken. Daarom opende ik mijn andere blog gisteren weer, De Bijbelse Vrouw (misschien onbekend voor jullie). Daar schrijf ik al een tijd over De Godvrezende Vrouw van Martha Peace – hoofdstuk voor hoofdstuk.
Ik ben er niet zo positief over 😔
Verbonden verhalen
Ik merk dat die blog en mijn schrijfblog toch een beetje met elkaar te maken hebben. Mijn verhaal, mijn achtergrond, de cultuur waarin ik opgroeide – het grijpt in elkaar. Daarom deel ik hier graag de link (boven het plaatje).
Volgende week wil ik mijn schrijfwerk weer oppakken.Tot dan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Super dat je reageert! 😄