Sommige lezers vroegen hoe dit zover kwam. Dat het zo misging tussen ons en de kerk. Was het er ineens dan?
In deze blog geef ik een kort overzicht van het verloop, en deel ik de brief die we destijds schreven na het vermaan-bezoek. We hoopten dat we niet als vijanden maar als broeders en zusters gezien zouden worden.
😢In die brief lees je ook hoe het vermaan-bezoek verlopen is.
🔹 🗓️ Eerste huisbezoek:
We kregen een huisbezoek waarin de ouderling boos werd en pijnlijke dingen zei.
🔹 🚫 Radiostilte:
Daarna mochten we geen contact meer opnemen. We zouden ‘er nog wel van horen’.
🔹 📞 Toch gebeld:
Toen het lang stil bleef, belde mijn man of we misschien schriftelijk mochten uitleggen wat we bedoelden. Na lang aandringen mochten we een brief sturen aan de voltallige kerkenraad, zodat het behandeld kon worden, gezamelijk.
🔹 ✉️ Eerste brief:
In die brief legden we uit waarom we bepaalde dingen uit de prediking als onbijbels zagen — eerlijk, maar zorgvuldig.
🔹 Vermaan-bezoek:
Ze kwamen opnieuw langs, maar zeiden direct dat ze niet op de inhoud van de brief wilden ingaan. Die was niet besproken in de kerkenraad. Ze kwamen alleen om ons ambtelijk te vermanen.
🔹 De drie punten die ze ons voorlegden:
-
Wij zouden onze belofte, die we deden bij onze belijdenis van het geloof hebben gebroken door de leer ter plaatse niet meer als “zaligmakend” te erkennen.
-
We konden ons kind niet laten dopen zolang we de prediking als onschriftuurlijk ervoeren.
-
We moesten zwijgen over onze overtuiging — anders waren we niet welkom aan het avondmaal.
🔹 Toen schreven wij onderstaan brief:
Aan de voltallige kerkenraad én apart aan de predikant — in de hoop dat het niet zou escaleren. Dat we nog gehoord zouden worden. Of op z’n minst zachter behandeld.
Geachte kerkenraad,
Naar aanleiding van een brief aan de ouderling kregen wij bezoek. De brief was geschreven om wat opheldering te geven over gedane uitspraken tijdens het eerste huisbezoek. De bedoeling was om over deze brief te praten. Teleurstellend was dat als eerste gezegd werd dat men niet inhoudelijk op de brief wilde ingaan.
Vervolgens handelde ouderling X 3 punten af. Deze waren als volgt:
De kerkenraad staat unaniem achter de prediking van de dominee. Dit was op de kerkenraad ter sprake geweest tijdens de behandeling van ons huisbezoek. De leer van dominee Kersten in zijn dogmatiek verwoord is hetgeen waarvan ook wij belijdenis hebben afgelegd en dat dit ook de leer alhier is.
In de bewuste brief zouden we met opzet het woordje “alhier” weggelaten hebben. Het woordje “alhier” in de vraag van het doopsformulier slaat niet alleen op de Bijbel en de 3 formulieren van enigheid maar zeker ook op de prediking ter plaatse. Duidelijk werd aan het eind van het huisbezoek gesteld t.a.v. dit punt, dat wij nu een probleem hebben en dus eigenlijk geen “ja” kunnen zeggen op deze doopvraag.*
Als laatste werden wij ernstig vermaand met de woorden uit het avondmaalsformulier dat wij geen tweedracht in de gemeente mogen veroorzaken, door over deze dingen te spreken. Ter afsluiting werd een stukje uit Jacobus 3 gelezen en voorgegaan in gebed.
Er zijn tijdens de behandeling van deze punten verschillende aspecten aan de orde geweest. Ook zijn door ons opnieuw vragen gesteld. Ouderling en diaken kunnen u daar verslag van doen. De enige reactie die wij ons kunnen herinneren op onze brief was zoiets als: Als de Heere werkt gaat het anders dan jullie in de brief verwoord hebben. De slotconclusie van het laatst bezoek: mensen die genade kennen geen kritiek op de prediking zouden hebben.
Zondagavond zei de dominee nog dat iemand die genade kent, niet per definitie niet zou kunnen dwalen. Dat geldt natuurlijk ook wederzijds.
Meermalen is van onze kant gezegd dat we deze dingen niet op de spits willen drijven maar wel dat we ermee zitten en er ons zorgen over maken omdat het méér dan nuanceverschillen zijn. Van pastorale begeleiding is op dit punt geen sprake juist omdat inhoudelijk niet op de brief wordt ingegaan.
Omdat ouderling aangaf dat onze vorige brief niet in z’n geheel op de kerkenraad is behandeld (hoewel we daar om vroeger), zien wij ons genoodzaakt deze alsnog u te doen toekomen, met het verzoek deze te behandelen.
Graag zouden wij een reactie hebben of onze vragen en opmerkingen toch niet de moeite waard zijn om er op in te gaan. Hoe kan ouderling X ons vermanen m.b.t. tweedracht als niet weerlegd wordt wat er niet naar Gods Woord is?
Graag ook de mening van de kerkenraad op de 3 punten die door ouderling X op persoonlijke titel bij ons zijn neergelegd.
Juist nu het Heilig Avondmaal aanstaande is, en als alles goed mag gaan eind deze maand de baby wordt geboren zouden we u willen vragen of het niet te lang hoeft te duren.
We hopen dat deze brief niet verwijderend maar samenbindend werken mag.
Gods onmisbare zegen op uw arbeid.
Vriendelijke groeten,
J & A
---
Deze brief? De vorige?Zijn naar ons weten nooit door de hele kerkenraad gelezen.

Dit klinkt als een variant op een bekend verschijnsel. De kerk is niet bereid om inhoudelijk het gesprek aan te gaan. Ik vraag me wel eens af of ze er wel toe instaat is.
BeantwoordenVerwijderenVerdrietig dat het er binnen kerken zo aan toe gaat. Want de mensen die met zulke vragen lopen en komen, kletsen over het algemeen zeker geen onzin.
Denk enkel aan het dikke boek van vd Zwaag: Afwachten of verwachten? http://www.afwachtenofverwachten.nl/homepage.htm
Ik denk dat ook in dit soort dingen blijkt hoe ver de machten uit de hel zich uitspreiden. Alles word uit de kast gehaald om juist ook binnen de kerk, de Waarheid zoveel mogelijk te bedekken.