Kan Jezus je zonden vergeven?

Soms vraagt iemand: “waar ging het nou eigenlijk ècht om, bij dat kerkgedoe van jullie?” De blog die ik vandaag schrijf is daar een antwoord op

Wat er gezegd werd

In een preek werd letterlijk gezegd dat alleen de Vader de zonden vergeeft — en niet de Zoon.
Dat de Heere Jezus wel pleit, maar dat de vrijspraak moet komen van de Vader Zelf.
En dat je dus, ook als je gelooft, nog niet zeker kunt weten dat je gerechtvaardig bent — tenzij je een vierschaarervaring hebt gehad. 

Daar ging het over. Dat wilden we bespreekbaar maken. Enkel dat. En dat nam de ouderling ons niet in dank af. We mochten geen contact opnemen met hem. Hij zei ook dat we de dominee niet mochten benaderen over dit alles.

Smeken, smeken, of we tòch een brief mochten schrijven om verder uit te leggen wat we precies bedoelden toen we zeiden dat er onbijbelse elementen in de prediking zaten. Uiteindelijk mocht dat toch. Hieronder op je de foto zie je een gedeelte uit de brief.

Zeer theologisch 👀

Stukjes eruit:

“De dominee stelde dat men Christus met een waar gevoel omhelsd kan hebben, en toch nog niet gerechtvaardigd kan zijn. (…) Volgens hem kan een mens weten in Christus geborgen te zijn, Hem als Borg kennen, en desondanks nog niet gerechtvaardigd zijn, omdat Christus immers niet de Rechter is. (…) Alleen de Vader is Rechter. Daarom is het nodig dat een mens later, in een bepaalde ervaring, door de Vader Zelf wordt gerechtvaardigd.”

En ook:

“Als de Zoon geen Rechter mag zijn, dan is het geloof in Hem niet genoeg tot vrede. Dan wordt het niet gerekend tot rechtvaardigheid, zoals in Romeinen 4 staat, maar moet er nog iets bijkomen. Iets van de Vader. En dan staat Christus niet meer centraal, maar de ervaring.”

We stelden theologische vragen, zoals:

1. Wordt een doemwaardige zondaar gerechtvaardigd door het geloof alleen, of gaat het om geschonken geloof plus een vierschaarervaring?

2. Is het niet zo dat onze dominee de rechtvaardiging door het geloof en de verzekering ervan door de Heilige Geest door elkaar haalt?

3. Mogen wij de bekendmaking van iemands rechtvaardigmaking aan zijn gemoed zien als een tweede rechtvaardigmaking?

4. Gaan de mensen dan niet denken dat zij naast geloof in Christus nog iets anders nodig hebben tot hun redding?

5. Naar aanleiding van een preek van ds. Kersten: U zei dat u door deze preek bevestigd werd in uw mening over een tweede zegen; tweede rechtvaardigmaking waar onze dominee het zondag ook over had in Zondag 23. Onze vraag: verwisselt u dan ook niet de rechtvaardiging door het geloof met de verzekering door de Heilige Geest? Het gaat in Zondag 23 toch over het nut van het geloof (vraag en antwoord 59), over de inhoud van het geloof (vraag en antwoord 60) en over de waarde van het geloof (vraag en antwoord 61)?

We verwezen naar de Dordtse Leerregels, hoofdstuk 5 paragraaf 5

"Die leren dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven hebben kunnen, zonder bijzondere openbaring. Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods."

Waarom konden we dit niet gewoon laten gaan toen?

Omdat de Bijbel zegt:

“De Zoon des mensen heeft macht om zonden te vergeven.”
“Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.”
“Wie de Zoon heeft, heeft het leven.”

En als dat niet meer genoeg is,
dan blijft een mens — zelfs als hij gelooft — onzeker of zijn zonden echt vergeven zijn.

Waarom ik dit deel?

Omdat dit het punt was waarop het vastliep.
Niet omdat we zo lastig waren, niet vanwege koppigheid of bitterheid —
maar vanwege wat er over de Heere Jezus werd gezegd.
Daar konden we niet over zwijgen.

En ik weet: er zijn meer mensen die hiermee worstelen.
Die met vragen rondlopen, maar geleerd hebben om te zwijgen.
Omdat vragen stellen niet veilig is.
Omdat je voelt: als ik dit uitspreek, komt alles op scherp.
Misschien verlies ik dan mijn plaats, mijn naam, mijn gemeenschap.

Ik deel dit, omdat het laat zien hoe het eraan toe kan gaan.
Niet overal in de GerGem, niet bij iedereen — maar wél bij velen.
En ik ben benieuwd: hoe zou jij omgaan met iemand die uit zo’n klimaat komt? 

👉 Wat zou jij zeggen, als je iemand ontmoet die echt tot Jezus kwam — maar nog steeds wacht op een moment waarop God de Vader hem vrijspreekt (en daardoor niet zeker weet of zijn zonden vergeven zijn of niet)?

© 2025 Aritha. Alle rechten voorbehouden.