Niet vermoord, uilen en wolven.

Gelukkig is de hoofdpersoon van mijn nieuwe boek niet vermoord. Genoveva heeft haar beide beulen zover gekregen dat ze haar lieten gaan. Wel moest ze een eed zweren dat ze de wildernis, waar zij haar achterlieten, nooit zou verlaten. Bij deze scène heb ik me gehouden aan het oorspronkelijke verhaal. Nu dit achter de rug is heb ik weer wat meer vrijheid om te schrijven. Genoveva's verblijf in het woud staat maar sumier vermeld, dus kan ik er heel wat bij fantaseren.

Ik heb niet alleen geschreven vanmorgen. Onder andere heb ik me verdiept in uilen. Wat voor soort leefde er, in de vroege middeleeuwen, in de donkere bossen van België en Duitsland? Ook heel wat luister- fragmenten gehoord om de klank goed te beschrijven. En wat een bijgeloof; het geluid dat een uil produceert werd toch echt gekoppeld aan 'ongeluk'. In het oorspronkelijke verhaal is er sprake van katuilen. Die vind ik nergens terug. Heeft iemand er ooit van gehoord? Alle weetjes over uilen zijn welkom.
Genoveva krijgt ook te maken met wolven. Heel erg interessant. Het vergt wat onderzoek, filmpjes kijken en vooral veel lezen hier en daar.