Als huisbezoek een verhoor wordt

Hieronder deel ik een stukje uit mijn onderzoek. Dat is meteen ook de reden waarom het zo lang duurt voordat ik echt aan het schrijven van mijn memoir toekom: ik wil eerst een stevig fundament leggen.
Dat betekent: veel lezen, veel uitzoeken, teruggaan naar de bron.

Dus voilà — voor wie het leuk of interessant vindt: wat ging er mis tijdens ons huisbezoek?

1. Autoriteit als morele norm

De ouderling positioneerde zich als de moreel en geestelijk gezaghebbende figuur. In plaats van een open gesprek, gebruikte hij zijn positie om de ander te toetsen. De impliciete boodschap was: ik beoordeel of jij er geestelijk bijhoort.

2. Voorwaardelijke genade

De ouderling legde de nadruk op een bepaald soort ervaring (de ‘diepten van ellende’), als noodzakelijke toegang tot genade. Psychologisch is dit een vorm van spirituele prestatie-eis: pas als je diep genoeg gevallen bent, mag je opstaan.

➡️ Dit maakt genade niet meer onvoorwaardelijk. En dat ondermijnt de kern van het evangelie.

3. Invalidering van persoonlijke geloofstaal

J. benoemde zijn worsteling, zijn ongeloof, zijn bekering tot Christus — kwetsbaar, eerlijk. Maar dat werd niet erkend als ‘echt’ of ‘geldig’, omdat het niet voldeed aan de norm van de ander. Psychologisch werkt dit als gaslighting: het ondermijnt je realiteit, maakt je onzeker over je eigen geestelijke ervaring.

4. Geen ruimte voor relatie

Er werd geen echte relatie aangegaan. Geen luisterhouding geen erkenning, geen pastorale nabijheid. Alles draaide om het zoeken van geestelijke symptomen volgens een bepaald schema. Wat ontbrak was toch wel: empathie, liefde, vertrouwen.

Samengevat
Dit huisbezoek werd een verhoor. Geen uitnodiging tot gemeenschap, maar een meetlat langs de ziel. Er werd niet geluisterd, maar gewogen. En afgeschreven.

Het psychologische effect hiervan kan best groot zijn:

• Je geloofsbeleving wordt verdacht gemaakt.

• Je plek binnen de gemeenschap wordt wankel.

• Je relatie met God wordt overschaduwd door menselijke voorwaarden.

Wat ik persoonlijk van het hele proces leerde leerder?

God laat niet los wat mensen loslaten. Juist als de kerk je aan de rand zet, kun je ontdekte ik dat Hij me daar opwachtte — zonder meetlat, zonder vierschaar. Bij Hem zijn milde handen, vriendelijke ogen. Van eeuwigheid. 

 © 2025 Aritha. Alle rechten voorbehouden.