GerGem-meisje gaat trouwen (3)

Jullie vroegen, ik antwoord.

Hoe was het om de trouwpreek terug te horen?

Ik zette de preek op. Pen in de hand. Klaar om aantekeningen te maken.

En toen… werd ik 34 jaar terug de tijd in gezogen.
Daar zat ik weer. Een jong, gestrest bruidje, ernstig luisterend naar de dominee.
Alleen nu hoorde ik het met heel andere oren.

Ik schreef de preek uit. ✍️

Hier zijn de exacte woorden uit de preek. Voor de doorzetters: hou vol. Daarna deel ik hoe ik er nu op terugkijk. Misschien is dat niet wat je verwacht…

De Trouwpreek

Door de ontzettende gevolgen van de val kent de mens niet meer de ware levensbegeerte. Daarom is deze uitdrukking van een kind van God: 'Ik zal Uw bevelen overdenken en op Uw paden letten.' Hier spreekt een kind van God over zijn geloofsleven. Hij spreekt over de verlangens van het waarachtige geloof. Wat is dat nieuwe leven? Een leven dat de Heilige Geest werkt in gevallen Adamskinderen. Als Hij dat doet, zijn er drie dingen die onlosmakelijk openbaar worden als vrucht:

1. Het verstand wordt verlicht. De mens gaat zien, opmerken en nadenken over dingen die voorheen geen aandacht kregen. Het verstand wordt gericht op de dingen van het Koninkrijk van God.
2. De hartstochten worden gereguleerd. Het leven wordt gebonden aan de teugels van het Woord van God. Als de Heere een mens bekeert, dan worden de teugels van het Woord Hem aangelegd.
3. De wil wordt gebogen. De van God gebogen wil begeert wat hier in deze tekst staat. Dat is de begeerte van de nieuwe wil.
4. De eigenschap van het waarachtige leven is dat ze nooit buiten de leiding Gods kunnen.

Vervolgens lezen we: 'Ik zal Uw bevelen bewaren.' In de weg der bekering gaat het tussen de Heere en David. David, de man naar Gods hart, en de God Die zich de God van het verbond noemt. Die bij monde van Mozes gezworen had: 'Ik, de HEERE, Ik worde niet veranderd. Daarom zijt gij, o kinderen, niet verteerd.' Ze kennen elkaar, David en God. Daarin bewijst Hij Zijn genade. Paulus zegt in Korinthe dat de mens zonder God is.

Maar hier spreekt hij anders tot u en mij. David en God. Hoe kan het zijn dat de mens God kent? En hoe kan David zeggen: 'Uw, mijn'? Omdat God zich aan hem geopenbaard heeft. Want er is geen Godskennis dan door openbaring. Dat doet Hij op verschillende manieren:

1. In de schepping.
2. Door Zijn voorzienigheid.
3. In Zijn bijzondere openbaring: Zijn Woord.

 Er is maar één zaligmakende openbaring: dat is in Zijn Woord.

David weet dat en het is de begeerte van Zijn hart. Dat staat in de tekst: 'Ik zal Uw bevelen leren.'

De Heere zegt 'Ga,' en hij, de man Gods, buigt gewillig voor de bevelen van God. Hij kent dus de gezagsverhoudingen en de gezagsopenbaring van het Woord.

Hierin zien we een diepere waarheid. De mens, gevallen in Adam, heeft zich losgemaakt van Gods gezag. Maar een waar kind van God buigt weer onder dat gezag. Dat is de gezagsverhouding waarin de Heere Zijn volk terugbrengt. Een volk dat zichzelf niet langer zoekt, maar zich overgeeft aan de wil van God.

Dan komen we bij de rest van de tekst: 'Ik zal Uw bevelen overdenken.' Dat is: de openbaring van God waarin Hij met ons deelt. En dat zijn de wegen waarin de Heere Zijn richtsnoer trekt door het leven van een mens.

Als er één zaak is, als er een duidelijk bewijs is van goddelijke genade, dan is het dat de ziel, zodra zij bearbeid wordt door Gods Geest, onmiddellijk het Woord ervaart. Onmiddellijk voor het Woord buigt en voor Zijn wegen die Hij in Zijn Woord voorschrijft. Vroeger hebben we altijd het Woord gelezen, maar dan gaat het Woord óns lezen. Over God, wie Hij is. Over wie wij zijn, dat is een bladzijtje. Wanneer God ons laat lezen wie wij zijn—kan een luipaard zijn vlekken veranderen? (Jeremia 13:23)

Daarna gaat de Heere ook laten zien wat genade vermag. Paulus heeft het op het laatst uitgeroepen: 'Mij, de grootste der zondaren, is deze barmhartigheid geschied.' Hij leert ons wie God is, wie wij zijn, wie Christus is.

'Ik zal dat Woord gaan overdenken.' Daar buig ik voor. 'Ik zal Uw bevelen overdenken.'

Afsluiting van de preek:

Al die wegen, ik ga erop letten. Wat heeft God ermee beoogd en bedoeld? Dit is het oogmerk. Laat dit het oogmerk van jullie jeugdige levens zijn bruid en bruigegom en andere aanwezigen:

'Ziele, doorziet gij uw lot? Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God?'

 

Mijn reactie 🤍

Terwijl ik luisterde, overviel me een oud gevoel. Niet van nostalgie, maar van een beklemmend besef. De preek had ernst, gewicht, eerbied voor Gods Woord. Maar toen de slotvraag klonk—‘Ziele, doorziet gij uw lot?’—bleef het stil.

Die stilte… dát is wat me verdrietig maakt.

Had er niet meer moeten klinken? Niet alleen een beschrijving van hoe God een zondaar leidt, maar de roepstem van de Goede Herder zelf?  

Kom. Zie. Leef.

Heb je de hele preek uitgelezen? Zo ja, dan verdien je een medaille. 🏅 Wat vond je ervan?