Schrijfpauze, Diamondpaining en Avondmaalsagenten

Tijdens mijn vakantie heb ik bewust een stap terug genomen van mijn boek. Vorige week besloot ik nog een extra pauzeweek in te lassen. Goeie keus! Het was fijn om even helemaal los te komen en gewoon te genieten van rust in het hier & nu.

Boeken & Diamondpainting

De winter komt eraan, dus ik ben alvast bezig met het aanleggen van een voorraad boeken voor de komende maanden. En ja, ik kon het niet laten: ik kocht ook twee nieuwe diamondpaintings en zou gelijk willen beginnen, maar eerst moet deze (zie plaatje) nog af. 

😍 Daar schreef ik eerder al iets over op Instagram, en dat wil ik graag delen.

Dagboekstukje
26 september

Jaaa, eindelijk begon ik aan deze diamondpainting. Ik kies ervoor om per kleur te werken. Al diamantjes plakkend denk ik terug aan hoe de Heere mij redde uit de duisternis, mijn zonden vergaf. Ik weet nog dat ik toen dacht, in 1987-1988: is het wel echt bij mij, ben ik niet een hypocriet? Ik heb lieve ouders, twee baantjes, het schrijven gaat goed… maar de Bijbel zegt: “In de wereld zult gij verdrukking hebben!” 

Ik heb geen verdrukkig! Hoe vreemd ik het ook vind, toen piekerde iek daar serieus over, ik kwam er gewoon niet uit. Totdat ik bij John Bunyan las: 

“U moet bedenken dat wat u NU niet ondervindt, u op een andere tijd kan overkomen. Wees niet ontevreden, maar bid dat u niet in verzoeking komt. Kom vrijmoedig tot de troon der genade, om geholpen te worden in tijd van nood.” 

Het nam mijn twijfel weg. Ik zag dat het niet goed was om zo te denken. Ik dank mijn hemelse Vader dat de moeilijkheden pas later kwamen en niet aan het begin van mijn wandel met Hem. Hij kent mijn pad en kiest de kleuren.

Vanmorgen plak ik de donkergrijze diamantjes op mijn painting, niet mijn favoriete kleur. Maar als ik naar het plaatje voor mijn neus kijk, zie ik licht op dat smalle pad: het zou nooit zo mooi uitkomen zonder het donker. Ik herinner me opeens een tekst waar ik ooit over blogde: “Het pad der rechtvaardigen is gelijk een schijnend licht, voortgaande en lichtende tot den vollen dag toe.” 

Omdat God Zijn glorie laat schijnen in Jezus: de Zonnestraal van Gods liefde. (uitspraak John Owen)

 

Het kriebelt weer

Verder werken aan mijn memoir begint weer te kriebelen! Dat komt door wat ik gisteren las in een e-mail van CVandaag over avondmaals-agenten op de Biblebelt. Ik citeer:

“Het komt voor dat avondmaalgangers worden bezocht door ouderlingen om te checken of ze wel echt bekeerd zijn. Wie geen ‘waarachtige bekering’ heeft doorgemaakt, mag niet aan het heilig avondmaal deelnemen.”

Terug in de Tijd

En ineens was ik terug in 1988, mijn eerste avondmaalsgang. Heb ik die avondmaalsagenten echt zo ervaren, of heb ik ze stiekem weten te omzeilen? 

😏 Daarover Later Meer... 

---

Geen zin in theologie? Check m’n fotoblog! 📸😄