20 mei 2024

Wat neem ik mee uit 1986?

Rustmomentje

Ik plak het ene na het andere diamantje op de bloem voor mijn neus. Wat wordt het mooi. Janneke Brinkman heeft een passie voor botanisch aquarelleren en ik houd ervan. Vorige week gaf mijn man me twee diamondpaintings en ik begon aan de blauwe. 

πŸ’œπŸ’™ Hup, weer een steentje gelegd en nog één

Terug naar 1986

Terwijl ik bezig ben, denk ik na over de jaren tachtig. Via mijn dagboeken ben ik nu aangekomen bij het jaar van Tsjernobyl. Er ontplofte een Russische kerncentrale en de Sovjet-Unie verzuimde in eerste instantie om dit ongeluk te melden aan de Europese landen. Pas na twee dagen wisten we het.

 Paniek en Voorzorgsmaatregelen

Daarna sloeg de paniek toe. De stralingsdoses bleken laag te zijn, maar ik herinner me dat we geen verse bladgroenten mochten eten. Ik was ook serieus bang dat het radioactieve deeltjes zou bevatten; de bladspinazie van mijn moeder verdween linea recta in de vuilnisbak. En die arme Kootwijkerbroekse koeien moesten weer de stal in want er kwam een graasverbod.

 Onrust en Vragen

Ik herinner me het gevoel van onrust. Wat zou er gebeuren als je dingen at die besmet waren? En ook: zou mijn zus nu wel een gezond kindje krijgen? 


Wat neem ik mee?

Mijn brein blijft bezig terwijl ik aan het diamondpainten ben, maar het voelt niet chaotisch aan. Ik denk juist dat het me helpt om te sorteren wat ik wil delen in mijn refo columns en wat niet. Zou Tsjernobyl iets toevoegen aan mijn verhaal? Wat neem ik mee uit 1986?


Nadenken over wat was

Ik werk nog even verder. Misschien krijg ik dit schilderij vandaag af, anders morgen. Er is geen haast bij.

We zouden allemaal minder haast moeten hebben, zodat we tijd overhouden om een diamondpainting te maken en na te denken over wat was, wat is en wat komen zal

🌍⚛️ Wat weet jij (nog) over de ramp in Tsjernobyl?

3 opmerkingen:

  1. Ik weet er nog heel weinig van, de geboorte van onze oudste zoon was het hoogtepunt van dit jaar voor mij. Wel ooit eens een zeer indringende docufilm erover gezien. Was heftig.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Complimenten voor je blogs! Ik vind dat je heel goed kan schrijven. Over Tsjernobyl weet ik de basiskennis wel denk ik. Ik ben wel 10 jaar later geboren, haha.

    Diamond painting is iets wat ik ook graag doe. Gisteravond heb ik het weer opgepakt sinds een lange tijd :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem6/05/2024

    Hoi Aritha. Zo waardevol dagboeken. Daarmee komen alle herinneringen weer naar boven.

    Ik herinner me die ramp ook. Maar vooral alle aandacht die we daarna hadden voor al die kindertjes uit die omgeving, om in Nederland gezonde lucht en eten te krijgen... Ikzelf maakte me geen zorgen over ons eten e.d..

    Ja..., zo belangrijk om daar de tijd voor te hebben.Ik herken dat wel. Gewoon lekker je gedachten kunnen laten gaan. Daarom vind ik mijn werk zo fijn. Tijdens het huishouden kan ik zo lekker mijn gedachten laten gaan. En soms pak ik dan mijn kladblok op mijn mobieltje erbij. Om niet te vergeten...πŸ˜πŸ˜…

    Inloggen lukt even niet onder ik nu op mijn mobieltje zit😬. Groetjes,
    Yvonne (van Overleven met het Woord)πŸ˜†πŸ€—

    BeantwoordenVerwijderen