Wanneer begonnen?
Wanneer?
Waarom?
Allemaal vragen waarop maar één antwoord mogelijk.
Ik begon met schrijven in de lange, koude winter van 1978/79.
Toen mijn moeder niet meer thuis kon wonen werden de avonden lang en saai.
Mijn vader was bezig voor school. Mijn grotere zus had haar eigen dingen.
Ik werd op mezelf teruggeworpen.
Het stille meisje met de blonde vlechten ging schrijven. Verhaaltjes over gelukkige gezinnen, spannend avonturen, leuke grappige fantasietjes. Ik was niet meer uit mijn kamer te slaan en schreef...en schreef...en schreef.
Dus hoe komt het nou dat ik schrijf?
Sja...geluk bij een ongeluk.
Mijn moeder stimuleerde dat zonder dat ze het wist.
Ik kreeg van haar, toen ze tussentijds thuis kwam uit het gastgezin waar ze rust zocht, een schrift met een zilveren kaft. Ze ging opnieuw weg en schreef...en schreef...en schreef.
Zo begon het.
En ik schrijf nog steeds.
(ps: dat schrift met de zilveren kaft heb ik altijd trouw bewaard).
Een beetje talent zal er toch ook wel geweest zijn...?
BeantwoordenVerwijderendat is waar Nellie.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat had ik in het begin niet door.
Dank je voor je berichtje.
Aritha
Ik had deze blog nog niet ontdekt... Leuk!
BeantwoordenVerwijderenToevallig kwam ik vorige week ook mijn oude map met heel veel half afgemaakte verhaaltjes tegen. Ik zat nog op de basisschool toen ik m'n eerste "boek" schreef... Hopelijk komt het er gauw echt van...
Wat leuk om dit te lezen!
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen hoe dat schrijven van je is begonnen.
Wel herkenbaar trouwens. Ik heb in diezelfde tijden ook dagboeken vol geschreven!