GerGem-stemmetjes versus Gods stem

Wat eerst? Even door het nieuws scrollen, of mijn dagtekst openen? Meestal wint het nieuws. Want je wilt toch weten of de wereld nog overeind staat. Maar vandaag dacht ik: nee, eerst de dagtekst. En daar stond het:

“Zijn goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd.”
(2 Petrus 1:3)

Ik las het, en dacht: wacht even… alles? Dat klinkt wel erg royaal.

Het oude stemmetje

En daar hoorde ik weer dat oude stemmetje in mijn hoofd — ik noem het altijd mijn “GerGem-stemmetje.” Nee, nee, ho maar dat kan niet zo maae. Je denkt wel dat je iets hebt, maar wacht maar tot je ontdekt dat je niets hebt. De dagen van de duisternis zulle vele zijn. Je kroon moet omgekeerd, omgekeerd, omgekeerd worden. Dat is de ervaring van al Gods kinderen. Heiligmaking is iets voor de evangelischen. Die hebben Jezus in hun broekzak.

Herken je dat? Dat er in je geloofsleven eigenlijk vooral ruimte is om te zien hoe weinig je kunt, maar nauwelijks ruimte om te zien hoe rijk God is? Ik wist niet anders of dat hoorde zo. Dat is de BIjbelse weg. Want arglistig is het hart, meer dan enig ding.

Alles geschonken

Nou, ik kan je vertellen: als je jarenlang zo hebt leren luisteren, is het echt even slikken als je dan Petrus hoort zeggen: Zijn goddelijke kracht heeft ons alles geschonken. Niet een beetje, niet op afbetaling, niet voorwaardelijk. Nee: alles geschonken. Gratis. En dan ook nog in de voltooide tijd. Klaar. Af. 

Ik moest lachen om mezelf, want ik betrapte me erop dat ik bijna dacht: zou de Statenvertaling dit misschien net wat anders vertalen, zodat het minder radicaal klinkt? (Spoiler: nee. Het staat er echt.)

Zijn roepstem

En tegelijk raakte het me diep. Want hier staat precies wat ik vroeger nooit hoorde. God laat ons niet spartelend achter met de boodschap: “zoek het maar uit, misschien ontdek je ooit dat je niets hebt.” Nee, Hij zegt: Ik heb je geroepen. Ik heb je getrokken met liefde. Ik heb je alles geschonken.

Dat “geroepen” — ook zo’n woord. In de Bijbel is dat een roepen dat werkelijkheid schept. En in het Hebreeuws zit er nog een laag onder: God roept je bij je naam (qārā’) én Hij trekt je (māshakh) met Zijn liefde (Jeremia 31:3). Het is stem én kracht, roep én liefde. Daar kan je stil van worden.

Onze roep terug

En dan is er nog die andere kant: wij mogen Zijn Naam aanroepen. Joël zegt het, Petrus herhaalt het op de Pinksterdag: “Ieder die de Naam van de HEERE zal aanroepen, zal behouden worden.” Maar let op: meteen daarna voegt hij eraan toe: “zovelen als de Heere, onze God, tot Zich zal roepen.” Dus ja, wij roepen. Omdat Hij ons eerst riep. Dat is de cirkel van genade.

Voor mij was dat het mooiste moment van mijn leven, toen ik dat ontdekte. Ik kon er geen woorden voor vinden, maar het was de diepste bevrijding die ik ooit heb meegemaakt: Hij riep, en ik kwam. Achteraf kon ik zeggen: daar werd ik getrokken met Zijn goedertierenheid.

Hemelwaarts leven

En nu? Nu mag ik leren leven, niet meer alleen binnenwaarts turend — eindeloos peilen of er wel genoeg schuld en gebrek is — maar hemelwaarts. Want ik ben met de Messias gezet in de hemel. Ik loop de wedloop, vaak niet zo sierlijk, soms meer struikelend en duikelend, maar altijd gedragen. En dat geeft ruimte om zelfs te glimlachen: want het hangt niet van mijn "pasvorm" af, maar van Zijn kracht die mij draagt.

Levend water

Dus ja, soms begin je je dag niet met breaking news, maar met beter nieuws: dat Zijn goddelijke kracht jou alles schenkt wat je vandaag nodig hebt. Alles. Voor het leven. Voor de godsvrucht.

“Zijn goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd.”
(2 Petrus 1:3)

En zo mag ik leven uit dit geschenk: niet uit eigen kracht, maar gedragen door Zijn kracht, elke dag opnieuw — drinken uit de bron van levend water. Voortdurend wandelen met Hem.

© 2025 Aritha. Alle rechten voorbehouden.