9 okt 2010

Maar wat?

Deze week was een erg rommelige week. Ondanks dat er nog geen blogje was, heb ik veel geschreven. Alleen het voelt niet als schrijven! Redigeren is zulk heel ander werk. Je bent bezig om te sleutelen aan je tekst (die al af is) En dat gevoel van mij zegt: helpie, ik kan mijn ei niet kwijt want ik wil verder met Genoveva! Als een manuscript zijn einde nadert ben ik niet meer te stuiten. En het redigeren van Senta's bruidsvlucht is echt een hindernis voor de afloop van Genoveva.
Het  is slim om daar wat aan te doen.
Maar wat?
Een uurtje redigeren en daarna twee uur schrijven?
Of een dagdeel redigeren en een dagdeel schrijven?
Ik kom er vast wel uit.

3 opmerkingen:

  1. ik kan het wel begrijpen hoor. je zit al weer zo in t volgende verhaal waar je graag aan verder gaat...Even doorbijten dan maar he.,tis leuk als t boek snel in de winkel ligt toch

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik herken dat wel Aritha... ik verdeel het meer over dagen, niet uren, dat is te verwarrend. Ik neem me voor om bijv. dinnsdagmiddag te redigeren, ik doe zoveel mogelijk, en dan voel ik me goed. Nieuwe dingen schrijven doe ik op een andere dag, zo hou ik echt een kloof tussen de verschillende boeken/verhalen. Success hoor!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei, het is net als met een nieuw huis en het oude moet worden schoongemaakt voor de volgende bewoner. Daar heb je ook totaal geen zin meer in, omdat je hoofd al bij dat nieuwe is!

    Ja en wat doe je dan ... sorry ik weet het ook niet. Ik denk dat ik erg geneigd ben om met het nieuwe verder te gaan uit angst dat ik mijn ideeën vergeet!

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen

Super dat je reageert! 😄